Γιάννης Μυλόπουλος - ΕΥΘΥΝΕΣ ΜΕ ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ

Αγαπητέ Σπύρο,

Σου στέλνω από τα χτεσινά ΝΕΑ (29/8), το άρθρο μου με τίτλο:"ΕΥΘΥΝΕΣ ΜΕ ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ"http://www.tanea.gr/Article.aspx?d=20070829&nid=5778864

Σε χαιρετώ,
Γιάννης Μυλόπουλος http://www.mylopoulos.gr/


ΕΥΘΥΝΕΣ ΜΕ ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ

Συνειδητή η κυβερνητική πολιτική που οδήγησε στην εθνική τραγωδία
Του Γιάννη Μυλόπουλου www. mylopoulos.gr

Η χώρα πληρώνει με την τεράστια οικολογική καταστροφή αυτού του καλοκαιριού, αλλά και με τον βαρύ φόρο αίματος, το τίμημα μιας συνειδητής κυβερνητικής πολιτικής, η οποία στηρίχθηκε στο δίπολο:
●Απαξίωση των δημόσιων αγαθών με σκοπό την παραχώρησή τους σε ιδιώτες.
●Ελαχιστοποίηση του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων και κατάρρευση των κοινωνικών δαπανών, ως αποτέλεσμα της απογραφής και της προσπάθειας μείωσης τωντεχνηέντως διογκωθέντων - δημοσιονομικών ελλειμμάτων.

Η νεοφιλελεύθερη πολιτική για το περιβάλλον στηρίζεται στην αντίληψη ότι αυτό δεν αποτελεί δημόσιο, αλλά αντίθετα ιδιωτικό αγαθό. Γι΄ αυτό και η προστασία και αξιοποίηση του περιβάλλοντος δεν αποτελεί, σύμφωνα με αυτή την αντίληψη, κύρια και πρωταρχική υποχρέωση του κράτους, αλλά αντίθετα, συνιστά προνόμιο λίγων για την άσκηση επιχειρηματικής δραστηριότητας. Με δυο λόγια τα δημόσια αγαθά δεν ανήκουν στο κοινωνικό σύνολο, αλλά σ΄ εκείνους που τα κατέχουν και τα εκμεταλλεύονται επιχειρηματικά. Η κορυφαία πολιτική πράξη της κυβέρνησης, η οποία υλοποίησε αυτή ακριβώς την αντίληψη για τα δημόσια αγαθά, ήταν η προωθούμενη αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος. Με την οποία ανοίγει και επίσημα το παράθυρο για την ιδιωτικοποίηση των δασών, τη νομιμοποίηση των αυθαιρέτων και την ελεύθερη δόμηση σε δασικές εκτάσεις.

Η ελαχιστοποίηση του προγράμματος των δημοσίων επενδύσεων και η κατάρρευση των κοινωνικών δαπανών, αποτέλεσαν βέβαια φυσική συνέπεια της νεοφιλελεύθερης αντίληψης από την οποία εμφορείται η κυβέρνηση Καραμανλή για τα δημόσια αγαθά, αλλά σε μεγάλο βαθμό, υπαγορεύτηκαν και από την αυτοκαταστροφική και πλήρη κομματικής εμπάθειας επιλογή της απογραφής. Η αναγκαστική, λόγω επιτήρησης της ελληνικής οικονομίας, προσπάθεια δραστικής μείωσης των δημοσιονομικών ελλειμμάτων, οδήγησε σε αναγκαστικές περικοπές στις δημόσιες επενδύσεις. Αξίζει βεβαίως να θυμηθούμε, ότι τα ελλείμματα είχαν προηγουμένως τεχνηέντως διογκωθεί από την ίδια την κυβέρνηση Καραμανλή στο πλαίσιο της απογραφής, προκειμένου να δυσφημιστούν οι πολιτικοί της αντίπαλοι και να απαξιωθεί το κυβερνητικό τους έργο. Μεταξύ των κονδυλίων που περικόπηκαν, ήταν και αυτά που αφορούσαν την κρίσιμη υπόθεση της δασοπροστασίας. Τόσο η μεγάλης σημασίας υπόθεση της πρόληψης όσο και εκείνη της δασοπυρόσβεσης, έμειναν εκτός της δημόσιας χρηματοδότησης τα τελευταία 3 χρόνια.

Η περικοπή των κονδυλίων για την πρόληψη των δασικών πυρκαγιών και μάλιστα σε μια εποχή υπερθέρμανσης και αναμενόμενων ακραίων φαινομένων, ήταν η πιο κρίσιμη πράξη στο έργο της μεγάλης οικολογικής και εθνικής καταστροφής του φετινού καλοκαιριού. Διότι είναι γνωστό, ότι αν δεν υπάρξει έγκαιρος προληπτικός σχεδιασμός, που σημαίνει ότι αν τα δάση δεν καθαριστούν στην ώρα τους από τα απορρίμματα, τα ξερά κλαδιά και τις λογής εύφλεκτες ύλες, οι οποίες αποτελούν τους δυνάμει φυσικούς εμπρηστές, αλλά και αν δεν σχεδιαστούν και κατασκευαστούν εγκαίρως δασικοί δρόμοι για την εύκολη πρόσβαση στην καρδιά του δάσους και αν δεν ανοίξουν κατάλληλες αντιπυρικές ζώνες για να εμποδιστεί η επέκταση της φωτιάς, η οποιαδήποτε εκ των υστέρων προσπάθεια καταστολής, όσο αποτελεσματική και αν είναι (που δεν ήταν), έχει εξαιρετικά περιορισμένα περιθώρια επιτυχίας. Στη δική μας λοιπόν περίπτωση, η έκταση της εθνικής καταστροφής κρίθηκε από τους τελευταίους χειμώνες ακόμη, όταν η κυβέρνηση, αν και είχε εγκαίρως ειδοποιηθεί για τις ειδικές συνθήκες των επερχόμενων καλοκαιριών, δεν έπραξε ό,τι όφειλε προκειμένου να αποτρέψει ή να περιορίσει το μεγάλο κακό. Δεν είναι τυχαίο ότι ουδέποτε στο παρελθόν, αν και υπήρξαν εξίσου μεγάλες πυρκαγιές, δεν είχαμε ποτέ τέτοιας έκτασης καταστροφή. Ούτε είναι τυχαίο ότι σε καμιά χώρα της Νότιας Ευρώπης φέτος, από αυτές που επλήγησαν από τις φωτιές, δεν σημειώθηκε ο δικός μας ολέθριος απολογισμός.

Το γεγονός αυτό θα πρέπει να μας προβληματίσει σοβαρά. Διότι προμηθείς χρειάζεται σε πρώτη προτεραιότητα ο κρίσιμος τομέας της δασοπυρόσβεσης και της δασικής προστασίας. Όχι επιμηθείς και επικοινωνιολόγους, να τρέχουν εκ των υστέρων στα καμένα και να παριστάνουν ότι βοηθούν... Όσο για το κυνήγι φαντασμάτων και ενδεχόμενων εμπρηστών, ένα είναι βέβαιο: Ότι ακόμη κι αν υπάρχουν, πατούν στα κενά και τις ελλείψεις του κρατικού σχεδιασμού. Οι ηθικοί αυτουργοί της τεράστιας καταστροφής που υπέστη η χώρα το φετινό καλοκαίρι είναι συγκεκριμένοι κι έχουν ονοματεπώνυμο.

Ο Γιάννης Α. Μυλόπουλος είναι καθηγητής της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ.